Klimaatneutraliteit bij proWIN

Het project "Micro-Scale VPA 204 Sierra Leone Safe Water" komt in het kader van de Gold-Standard-methodiek "Technologies and Practices to Displace Decentralized Thermal Energy Consumption Version 1.0", in aanmerking voor financiering. Het project ondersteunt de schoon watervoorziening van honderden huishoudens in de republiek Sierra Leone door het gebruik van boorgattechnologie. Door de voorziening van schoon water, garandeert het project dat de huishoudens bij de waterzuivering minder brandhout gebruiken, wat zal leiden tot een vermindering van de kooldioxide-uitstoot door het verbrandingsproces.

Schone, hernieuwbare elektriciteit en diverse positieve neveneffecten ondersteunen lokale gemeenschappen in India.

Dit project gebruikt windenergie om een hernieuwbaar alternatief te bieden voor het verbranden van fossiele brandstof. Dit is goed voor het wereldwijde klimaat en voor de lokale gemeenschappen in de omliggende dorpen. Het project investeert in werkplekken, leidt gezondheidswerkers op, ondersteunt jonge vrouwen en biedt naast schoon water ook creatieve workshops. De systemen wekken elektriciteit op uit windenergie en hebben een totale geïnstalleerde capaciteit van 233,1 MW. De schone elektriciteit wordt naar het regionale elektriciteitsnet geëxporteerd, vult zo de energievoorziening aan en biedt een alternatief voor energie uit kolen. Hierdoor komen jaarlijks 479.448 ton minder broeikasgassen in de atmosfeer in vergelijking met een "business as usual" scenario.

Het Kishanganga-waterkrachtproject is een waterkrachtcentrale in Jammu en Kasjmir, India. De dam leidt water van de Kishanganga rivier naar een krachtcentrale in het stroomgebied van de Jhelum rivier. Het bevindt zich in de buurt van het dorp Dharmahama, 5 km noordelijk van Bandipore in de Kasjmirvallei en heeft een geïnstalleerd vermogen van 330 MW. De bouw van het project begon in 2007. Alle drie de eenheden met een vermogen van 110 MW elk, werden in 2018 in gebruik genomen en gesynchroniseerd met het elketriciteitsnet. Het omgeleide water van de Kishanganga rivier wordt niet alleen gebruikt om 330 MW elektriciteit op te wekken, maar ook voor irrigatie of om extra stroom op te wekken uit de stroomafwaarts gelegen waterkrachtcentrales Lower Jhelum (105 MW), Uri (720 MW) en het geplande project Kohala (1124 MW) (in het door Pakistan bestuurde deel van Kasjmir) aan de Jhelum rivier.

Geschatte jaarlijkse emissiereductie: 1.563.247 t CO2e

Het project omvat de productie en distributie van efficiënte houtskoolfornuizen, als vervanging van de in het gastland Nigeria gebruikte inefficiënte fornuizen. Het project zal duizenden gezinnen, kleine en middelgrote bedrijven in Nigeria helpen en de uitstoot van broeikasgassen verminderen. In het kader van het project worden de bestaande inefficiënte fornuizen, die door de meerderheid van de Nigeriaanse bevolking worden gebruikt, vervangen door zeer efficiënte Toyola fornuizen.

Het Gold Standard Projekt VPA „Man and Man Enterprise Improved Cooking Stoves Programme in Ghana - VPA002 “, wordt geïmplementeerd in de stedelijke gebieden van de westelijke regio in Ghana, waar huishoudens voornamelijk houtskool en inefficiënte apparaten gebruiken om te koken. Gemiddeld wordt er jaarlijks 0,180 t houtachtige biomassa per persoon (om te koken) verbruikt. De promotie en distributie van meer dan 400.000 betaalbare en efficiënte verbeterde fornuizen (ICS) in Ghanese huishoudens met een laag inkomen en de bijbehorende bewustmakings- en scholingscampagnes, zullen de Ghanese huishoudens helpen de momenteel gebruikte traditionele kolenfornuizen te vervangen en zo de uitstoot van broeikasgassen met 413.653 tCO2/jaar te verminderen.

M/s Orange Suvaan Energy Private Limited (OSEPL) bouwt een zonne-energieproject in het dorp Mhasaleim in het district Dhule, Maharasthra, met een capaciteit van 100 MW (2 fasen per 50 MW). De totale geïnstalleerde capaciteit is 100 MW. Het doel van het project is om elektriciteit op te wekken met behulp van zonne-energie die geproduceerd wordt door zonnepanelen. De door het project opgewekte stroom wordt toegevoerd aan het Indiase elektriciteitsnet. Door de zonne-energie moet het aandeel fossiele brandstoffen stapsgewijs worden verminderd.

De biomassa krachtcentrale met een capaciteit van 12 MW zal lokale biomassa-overschotten (voornamelijk agrarische biomassa - maïsstro) gebruiken om stroom op te wekken. Hiervoor wordt een ketel op biomassa met een capaciteit van 48 t/u geïnstalleerd, die is uitgerust met de technologie van het Deense bedrijf BWE. Geschat wordt dat het project 81 GWh stroom aan de Northeast China Grid (NECG) kan leveren, waarbij ca. 113.000 ton biomassa per jaar kan worden gebruikt. De voor het project gebruikte biomassa komt uit de nabije omgeving van het project. Voor het project werd het openlijk verbrand of achtergelaten om te vergaan. De Applus+-certificering bevestigt dat het project wordt uitgevoerd in overeenstemming met het gevalideerde en geregistreerde PDD en paspoort. Het monitoringplan voldoet aan de toegepaste methodiek AMS-I.D versie 17.0 en de Gold Standard Toolkit versie 2.2, de monitoring is uitgevoerd in overeenstemming met het monitoringplan. Het monitoringsystem is operationeel en de emissie-verminderingen worden zonder noemenswaardige fouten berekend.

Het grootste eiland van Indonesië, Sumatra, is bedekt met dicht tropisch woud dat een thuis is voor een grote verscheidenheid van planten en dieren. De vruchtbare bodem is perfect geschikt voor het verbouwen van rijst en andere producten zoals koffie, cacao, kaneel en palmsuiker. Economische ontwikkelingsmogelijkheden worden echter beperkt door gebrekkige infrastructuur en ontoereikende stroomvoorziening. De groeiende energiebehoefte bedreigt bovendien ook Sumatra's unieke ecosystemen.

De waterkrachtcentrale aan de bovenloop van de Musi-rivier op het Indonesische eiland Sumatra, maakt gebruik van de kinetische energie van stromend water om 700.000 mensen van hernieuwbare energie te voorzien. Met een geïnstalleerd vermogen van 210 MW levert de energiecentrale jaarlijks 765.000 MWh aan het openbare elektriciteitsnet.

Dit project pakt verschillende uitdagingen op het platteland van Sumatra aan, waaronder een zwakke elektriciteitsvoorziening en een gebrek aan gekwalificeerde arbeidskrachten, om duurzame economische ontwikkeling te bevorderen. De Musi River waterkrachtcentrale heeft goede werkplekken en opleidingsmogelijkheden gecreëerd voor de lokale bevolking in een gebied dat van oudsher wordt gekenmerkt door landbouw. Een deel van de projectwinst vloeit terug naar de gemeenschap en heeft onder andere de bouw van een weeshuis, de aanleg van nieuwe wegen en bruggen en van een marktplein mogelijk gemaakt.

Het project Las Pizarras in Peru is een waterkrachtcentrale-project op ca. 1.078 m boven zeeniveau in het hooggelegen stroomgebied van de Chancay-rivier in het district Sexi, provincie Santa Cruz, regio Cajamarca in Peru. De totale geïnstalleerde capaciteit van het project zal 18 MW bedragen, met een stroomopwekkingspotentieel van 103,32 GWh per jaar. Het project richt zich op het opwekken van stroom uit hernieuwbare energiebronnen door gebruik te maken van water uit de Chancay-rivier en deze energie terug te leveren aan het nationale elektriciteitsnet (SEIN). Het project heeft naar verwachting een minimale levensduur van 40 jaar. De verwachting is dat het project de emissie van 68.132 ton kooldioxide-equivalent (tCO2e) zal voorkomen, wat overeenkomt met 681.323 tCO2e voor de eerste kredietperiode van 10 jaar.

De twee windparken van het project dragen eraan bij om de hernieuwbare energiebronnen van Taiwan naar voren te brengen en de weg vrij te maken voor de uitbreiding van duurzame ontwikkeling. Dit project voorkomt elk jaar de emissie van meer dan 320.000 ton broeikasgassen in de atmosfeer. Ondanks de rijkelijke kustwinden blijft Taiwan sterk afhankelijk van fossiele brandstoffen, die goed zijn voor meer dan 75 procent van de totale geïnstalleerde elektriciteitscapaciteit. Het overgaan op duurzame energie is belangrijk, zowel voor de nationale veiligheid van Taiwan als voor zijn economische en ecologische welvaart. Dit project maakt gebruik van de windenergie die in overvloed aanwezig is aan de Taiwanese kust bij Taichung in het Westen en Changbin in het Oosten. De windparken bestaan uit 62 windkrachtinstallaties en wekken jaarlijks meer dan 480.000 mWh schone stroom op, die het lokale elektriciteitsnet voedt. Behalve bijdragen aan het afzwakken van de globale klimaatverandering, zet dit project zich in op meerdere fronten van natuurbescherming, zoals regelmatige strandschoonmaak-acties en rondleidingen die bewust maken van de klimaatverandering, milieuvervuiling en andere milieuproblemen. Het project leidde ook tot de herbebossing van 2.400 m2 land ter versterking van de lokale biodiversiteit.

Het project dient als ondersteuning bij het realiseren en installeren van netgekoppelde hernieuwbare zonne-energiecentrales in India. Hierbij wordt de energiezekerheid gegarandeerd, de diversificatie van de elekriciteitsproductiemix wordt bevorderd en de duurzame groei van de elektriciteitsproductiesector in India wordt gestimuleerd.

De Saint Nikola Wind Farm (SNWF) is een 156 MW windpark met netaansluiting in de gemeente Kavarna, Bulgarije, geïnitieerd en beheerd door AES Geo Energy Ltd. Het project bestaat uit een nieuw onderstation en 52 Vestas V90-windturbines met een prestatie van per stuk 3 MW. Door het opwekken van stroom uit een hernieuwbare energiebron (windturbines) zal het project bijdragen aan de duurzame, sociaal-economische ontwikkeling van het gebied. Het gebruik van hernieuwbare energiebronnen zal het gebruik van de lokale energiebronnen verbeteren.